NC ตอน อกหักครั้งที่ 10 : : ไม่อยากจะคาดเดาเราอาจจะคิดไปเอง

NC ตอน อกหักครั้งที่10 -ไม่อยากจะคาดเดาเราอาจจะคิดไปเอง



วันแข่ง

ผม เปลี่ยนชุดเรียบร้อยแล้วและกำลังอยู่ในห้องเก็บตัวนักกีฬาฝั่งซ้าย ไม่มีใครเลยนอกจากผมคนเดียว เพราะคนอื่นออกไปหาอะไรกินหรือไม่ก็ทำธุระส่วนตัวอะไรสักอย่าง แต่ผมไม่มีอะไรต้องไปทำ ยังไงซะผมก็ไม่ได้จริงจังอะไรกับการแข่งมาก และคนในทีมส่วนใหญ่ก็เป็นเพื่อนๆที่รู้จักกันดีเลยไม่มีปัญหาอะไร

“เฮ้ย กร” เสียงของยิหวาดังขึ้น เธอเปิดประตูแล้วชะโงกหน้ามาคุยกับผม

“ว่าไง” ผมหันไปมอง

“มีคนมาให้กำลังใจ” ยิหวายิ้ม แล้วผมก็เห็นร่างสูงๆของไอ้น็อคเดินกระเผลกตามมาทีหลัง ผมอดจะหัวเราะไม่ได้

“สังขารเป็นอย่างนี้ยังจะมาอีกนะ”

“เอ้า ไอ้นี่! กูอุตส่าห์มา เสือกแขวะกูอีก ไม่ดีนะ นี่พูดเลย”

“กูล้อเล่นน่า” ผมยักคิ้วให้มัน

“งั้น ฉันไปรอข้างนอกนะ ไว้รวมตัวนักกีฬาเมื่อไหร่จะมาเรียก” ยิหวาว่าก่อนจะเปิดประตูแล้วออกไป ล็อคให้เสร็จสรรพ ไม่ค่อยจะมัดมือชกผมเท่าไหร่เลย =_=;;;;

“อย่าตื่นเต้นนะมึง” ไอ้น็อคเดินมาตบไหล่ผม เห็นท่าเดินไม่สมประกอบของมันแล้วผมก็ต้องหัวเราะเบาๆ

“ห่วงตัวเองมั้ยมึง”

“กู ไม่ได้เป็นอะไรนี่ แต่มึงต่างหากที่ต้องลงสนาม ระวังนะมึง เขาจะล้อว่าเป็นไอ้ห่วยถ้าทำออกมาไม่ดี ฮ่าๆๆๆ” ไอ้น็อคหัวเราะ ผมก็เลยดันมันให้ยืนพิงเข้ากับล็อคเกอร์ก่อนจะทาบมือกับล็อคเกอร์กั้นไม่ให้ มันหนีไปได้ ไอ้น็อคเลิกคิ้วใส่ผม

“กูอาจจะทำได้ดี ถ้ามีกำลังใจดี” ผมยิ้ม

“เฮ้ยย ไม่เอาน่า” ไอ้น็อคหัวเราะแห้งๆ แต่ผมเอาขาแทรกไปกลางหว่างขามันแล้วยันไว้

“ถ้ามึงหนีกูนะ เล่นงานขามึงแน่”

“โห่! มึงขู่แบบนี้แล้วกูจะหนีไปไหนได้ไอ้ชั่ว!” ไอ้น็อคด่า แต่สีหน้าไม่จริงจังเท่าไหร่นัก “อ่าๆๆๆ จะเอาอะไรไหนบอก”

ผมเหลือบตาลงมองริมฝีปากสีเรื่อของมันก่อนจะตวัดสายตาสบตากับดวงตาคมกริบ

“จูบ”

“เฮ้ย ย มึงจะบ้าหรอ เราเป็นเพื่อนกันนะเว้ยยย” ไอ้น็อคเฉไฉ ในใจก็กลัวมากว่าผมจะทำอะไรขามันที่กำลังบาดเจ็บ ผมไม่ทำจริงหรอก แต่ผมก็ไม่ให้มันหนีไปได้เหมือนกัน ผมแกล้งเขยิบขาไปใกล้ขาข้างที่กำลังเข้าเฝือกอ่อนของมัน ไอ้น็อคหน้าซีดเผือด

“ไอ้กร เดี๋ยวนี้มึงนิสัยเลวนะรู้ยัง”

“กูเลวมานานละ ไหนอ่ะ กำลังใจ”

“ใจพ่อง! ไม่เอาเว้ย!!”

พอ เห็นไอ้ดำมันเล่นตัวเกินงาม ผมก็ชักรำคาญเลยจับหน้ามันไว้ไม่ให้หันหนีก่อนจะบดจูบลงบนริมฝีปากของมัน อย่างรวดเร็ว ไอ้น็อคทำตาโต แต่ผมยังบดริมฝีปากลงไปไม่หยุด กดหนักๆย้ำๆจนริมฝีปากอีกฝ่ายเห่อช้ำ จากนั้นก็สอดลิ้นร้อนเข้าไปในโพรงปากนุ่ม เกาะเกี่ยวลิ้นเข้าหาลิ้นมัน ทุกอย่างรวดเร็วและเร่าร้อนจนผมเผลอทาบร่างลงใกล้จนแผ่นหลังไอ้น็อคชนล็อค เกอร์เกิดสังดัง

ปึง!

ทว่า ผมก็ไม่ได้สนใจ ยังคงเกี่ยวกระหวัดลิ้น แนบชิดบดเบียดริมฝีปากกับอีกฝ่ายอย่างไม่สนใจอะไรเลย ไอ้น็อคลืมตัว มันตอบสนองและรุกกลับมา บดขยี้ริมฝีปากลงมากับริมฝีปากผม ตามสัญชาตญาณคนเคยเป็นนักล่า ทีนี้สติเราทั้งคู่ยิ่งขาดผึงกว่าเดิม

ผม ละริมฝีปากออกจากปากมันและลากไล้ริมฝีปากลงมาที่ลำคออีกฝ่ายแทน กลิ่นอบอุ่นชวนซุกซบทำให้ขบกัดดูดดุนผิวสีน้ำผึ้งเนียนอย่างย่ามใจ ก่อนจะเลื่อนลงต่ำที่แผ่นอก

“อึก! อะ...กร...” ไอ้น็อคบีบไหล่ผมแน่นเมื่อผมขบกัดยอดอกอีกฝ่ายผ่านเสื้อยืดตัวบางของมัน ดูดดุนขบเม้มแรงที่ปลายยอดจนเสื้อเปียกชุ่มไปด้วยน้ำลาย ไอ้น็อคงอตัวด้วยความเสียว มันหายใจแอบแรงขณะขยำเสื้อผมจนยับยู่ยี่ ผมเลื่อนมือไปที่ชายเสื้อมันแล้วถลกขึ้น ก่อนจะใช้ปลายลิ้นละเลงลงบนยอดอกนุ่มสีสดอย่างรวดเร็วครอบครองขึ้นลงจนอีก ฝ่ายหอบกระเส่าไม่หยุด

“แฮ่ กๆ.....มัน...อื้อ...” ไอ้น็อคครางในลำคอเบาๆ ผมไม่รอช้าเลื่อนมือผ่านหน้าท้องที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามสวยของอีกฝ่ายและปลด ซิบกางเกงยีนส์ก่อนจะล้วงลงไปในบ็อกเซอร์มันแล้วกอบกุมส่วนอ่อนไหวที่กำลัง แสดงอารมณ์อย่างซื่อสัตย์ของอีกฝ่ายไว้ ก่อนจะเริ่มรูดรั้งด้วยจังหวะเนิบนาบ ไอ้น็อคหอบหายใจอยู่ที่ลำคอผม ลมหายใจร้อนผ่าวเป่ารดแรงขึ้นๆอย่างหนักหน่วงด้วยแรงอารมณ์ ผมโอบแผ่นหลังมันเข้ามาใกล้จนร่างกายแนบชิดกัน ขณะที่บดริมฝีปากคลอเคลียริมฝีปากร้อนไม่หยุด

นี่แทบจะเป็นหนึ่งในไม่กี่ครั้งก็ได้ ที่เราแลกลิ้นกันอย่างเอาเป็นเอาตายแบบไม่มีใครยอมใคร ไอ้น็อคขยุ้มเส้นผมของผมจนยุ่งเหยิง ผม ดึงกางเกงยีนส์ของมันลงมาไว้ที่ต้นขา ขณะสอดมือเข้าไปในกางเกงของไอ้น็อคสัมผัสลึกล้ำยิ่งกว่าเดิม และมันแสดงสีหน้าเสียดเสียวซะเต็มประดาจนผมอยากจะเอามันตรงนี้อยู่แล้ว จนกระทั่งได้ยินเสียงทุบประตูจากข้างนอก!

ปังๆๆๆ

"ไอ้กร!!! ยัยเพลงมา!!" ยัยยิหวาแหกปากดังลั่น พอได้ยินชื่อเพลง ผมก็เกือบจะผละมือออกมาแล้ว แต่ไอ้น็อคมันรั้งแขนผมไว้

"มึงทำให้กูเสียวสุดๆแล้วจะมาหยุดกลางคันเนี่ยนะ!!" มันถาม แถมทำสีหน้าเหมือนผมกำลังจะฆ่ามัน ผมหลุดขำ

“แฟนมึงมาแล้วนะ”

“แต่มึงเป็นคนเริ่มนะ” มันทำสีหน้าเอาเรื่อง ผมยิ้ม

“ขอร้องกูสิ”

“ไอ้เหี้ยยย” ไอ้น็อคลากเสียงยาว

“งั้นไม่ทำต่อนะ ออกไปดีกว่า เดี๋ยวแฟนมึงรอนาน” ผมทำถ้าจะเดินหนีแต่ไอ้น็อคดึงแขนผม

“มึงทำงี้ได้ไง”

“กูทำไปแล้ว” ผมยิ้มยียวน “ว่าไง พูดสิ ‘ทำกูแรงๆ กูเสียว หรืออะไรแบบนี้เนี้ย กูอยากฟัง”

“ไอ้...” ไอ้น็อคโมโหจนด่าผมไม่ออก

“จะพูดไม่พูด กูไม่ได้บังคับมึงนะ” ผมทำเป็นก้มมองเล็บตัวเอง

“เออๆๆ กูพูด กูพูดก็ได้” ไอ้น็อคทำหน้าบึ้ง ผมก็เลยดันมันชิดตู้ล็อคเกอร์อีกรอบ ก่อนจะรูดรั้งส่วนกลางลำตัวของอีกฝ่ายอย่างเนิบนาบเรียกความรู้สึกวาบหวาม ให้อีกคน ไอ้น็อคกอดแผ่นหลังผมไว้ขณะที่แก้มเนียนขึ้นริ้วแดงจางๆ...

เขินล่ะสิ...

“ไหนบอกจะพูดไง...” ผมทวงสัญญาขณะขยับเชื่องช้าราวกับจะแกล้งอีกฝ่ายที่อารมณ์เร่าร้อนยังค้างๆคาๆอยู่ ไอ้น็อคก้มหน้า

“ทะ ทำกู...แรงๆ...”

ฮ่าๆๆ อยากจะขำ หน้าแม่ง โคตรฮา

“อะไรนะ?” ผมอมยิ้ม แกล้งไม่ได้ยิน

“ทำกูแรงๆ ไอ้สัด กระดากปากชิบ!” ไอ้น็อคโวยวาย ผมก็เลยขยับฝ่ามือรัวเร็วอีกครั้งเพื่อพาร่างในอ้อมแขนให้ไปถึงปลายทางเร็วๆ ขณะบรรจงทาบริมฝีปากลงบนริมฝีปากสีเรื่อ ดูดดุนกลีบปากอีกฝ่ายจนบอบช้ำ บดขยี้อย่างร้อนแรงและสอดลิ้นกวาดรับรู้รสหวานทั่วโพรงปากอีกฝ่าย เกาะเกี่ยวลิ้นเข้าหาลิ้นนุ่ม ทั้งอ่อนโยนและดุดันในเวลาเดียวกัน

ผม ขยับข้อมือรัวเร็วอีกสองสามครั้งไอ้น็อคก็ปลดปล่อยออกมาจนเลอะเต็มฝ่ามือผม ผมค่อยๆผละจูบออก ใบหน้ามันขึ้นสีเรื่อ ที่ไรผมมีเหงื่อขึ้นเต็มไปหมด ไอ้น็อคหอบหายใจราวกับเหน็ดเหนื่อยหนักหนา ส่วนผมก็แลบลิ้นเลียปลายนิ้วตัวเองที่เลอะธานรักสีขุ่นของมัน

“...” ไอ้น็อคำพูดไม่ออก เห็นมันยืนทำหูแดงอยู่แบบนั้น

อ่านต่อ + เม้นท์ >>  http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1114147&chapter=11